Zrobiłam matrycę do wire wrappingu! :)

Tak tak i to moimi własnymi siłami, przy pomocy mojego prezentu urodzinowego.

Tak wygląda gotowa matryca, a poniżej przedstawię Wam proces jej powstawania.

Zaczęłam od zdobycia deski (kawałek parkietu znaleziony na strychu), na której narysowałam pożądany rozkład dziurek. Następnie dziurki nawierciłam dremelem używając malutkiego wiertełka o średnicy 3,2 mm.
Zadbałam o to, by wszystkie dziurki miały taką samą głębokość.

W kolejnym kroku, czyli przycięciu krawędzi deski pomógł mi tata. Przycięliśmy ja na pilarce.

Co prawda, mając odpowiednią tarczę również mogłabym to zrobić dremelem, ale na razie tarczy brak.

Gdy deska była już odziurkowana i cięta z krawędzi, przetarłam ją jeszcze dokładnie papierem ściernym.

















Następny krok to przygotowanie różnych kształtów do matrycy, o które będę owijać drut.

Jako że nie miałam tarczy do cięcia drewna, musiałam się zadowolić piłą ręczną. Trochę się zmachałam, ale kawałeczków nacięłam sporo :)

Następnie kawałeczki przetarłam papierem ściernym dla wyrównania. Wycięłam w nich takie same dziurki jak w matrycy (tyle, że na wylot) i jeszcze raz oszlifowałam z nierówności.

Przy najmniejszych elementach wycinając dziurki trzeba było uważać na palce. Na szczęście, w garażu zawsze znajdzie się jakieś użyteczne narzędzie ;)

A tak wygląda gotowa matryca.

Jeszcze tylko polakierować i ta dam....

Do przytwierdzania drewnianych kawałeczków użyłam gwoździ o średnicy 3 mm.














Fajnym pomysłem jest też owijanie drutu bezpośrednio o gwoździe.
















Akurat podczas pisania posta przyszedł do mnie pan listonosz i przyniósł miedziane druty! Także za jakiś czas pewnie pochwalę się, co zrobiłam przy pomocy mojej matrycy :)

Czwartkowy samouczek 27

Zebrałam się wreszcie i oto jest! Pierwszy samouczek z cyklu na temat zapięć.

Pytałyście już o taki samouczek od jakiegoś czasu, ale powiem szczerze, że nie łatwo było się zmobilizować. Może dlatego, że nie czuję się w zapięciach takim ekspertem, jak w makramie. W każdym razie w samouczkach o zapięciach mam zamiar przedstawiać, jak ja to robię, co nie znaczy,  że będzie to jedyna słuszna droga, by dane zapięcie zrobić. Wy możecie mieć zupełnie inny sposób, równie dobry, albo i lepszy. Dlatego podwójnie zachęcam, by dzielić się w komentarzach swoimi sposobami na dane zapięcie i w ogóle swoimi doświadczeniami :)

Dziś pierwszy tutorial o zapięciach najprostszych z możliwych, czyli na guziczek w wersji podstawowej.

Dokładnie takie zapięcie zastosowałam w bransoletce poniżej.

Przyjrzyjmy się temu zapięciu dokładniej.

Składa się ono z pętelki po jednej stronie bransoletki...

... i guziczka pod drugiej. W formie ozdobnika i pomocy w zapinaniu bransoletki dodałam też dwa frędzelki.

A tak przytwierdzenie guzika wygląda po drugiej stronie.

Ja akurat dla przywiązania guziczka w tej bransoletce użyłam węzła płaskiego. Może to być jednak dowolny inny węzełek. Ważne, by chował nam się niemal cały pod guziczkiem tak, by bransoletka wyglądała estetycznie.

Przejdźmy do przepisu na takie zapięcie

Jak zrobić zapięcie do bransoletki lub naszyjnika

Do wykonania takiego zapięcia będzie nam potrzebny sznurek i guzik. Sznurek dobieramy pod bransoletkę, którą chcemy zrobić, dlatego nie będę tu pisała o jego długości. Ja wybrałam po prostu gruby satynowy sznurek tak, aby tutorial był czytelny.

 

 Zaczniemy od wykonania pętelki. 

1. Bierzemy nasz sznurek (w zależności od bransoletki, którą planujemy zrobić, mogą to być też dwa albo więcej sznurków i składamy go na pół.














2. Na sznurku zawiązujemy luźną pętelkę.

















3. W pętelkę wkładamy guziczek.

4. Teraz zaciskamy supełek tak, aby pętelka pasowała idealnie do guziczka.
















5. Mamy gotową pętelkę teraz przejdziemy do zrobienia drugiej części załączenia, czyli przytwierdzenia guziczka.

A teraz przytwierdzimy guziczek.

Oczywiście, żeby zrobić drugą część zapięcia, trzeba czymś "wypełnić" bransoletkę. Ja ze względu na potrzeby tutorialowe wybrałam po prostu korale. Wam polecam zastosować jakiś ciekawy splot - macie opisanych ich całe mnóstwo w samouczku.

1. By przytwierdzić guziczek stosuję wiele sposobów. Priorytetem jest, aby ukryć sposób przytwierdzenia guziczka pod nim.

Ja proponuje np. zrobić zwykły węzełek...












2. ..., a następnie założyć guziczek. Mi dziurka w guziku pozwala na przewleczenie tylko jednego sznurka. Nie jest to jednak problem, bo i tak będzie to niewidoczne miejsce.

3. Robimy węzełek z drugiej strony guzika. Staramy się, by węzeł się za nim schował















4. Możemy jeszcze zdecydować, czy zostawić ozdobne sznureczki, czy zabezpieczyć supełek i je obciąć.















Ja zdecydowałam się sznureczki zostawić, a na końcówki założyć ozdobne kuleczki.

A tak prezentuje się zapięcie, gdy bransoletka jest rozpięta.

Na koniec pokażę Wam, dlaczego to zostawiam takie wiszące sznureczki i w jaki sposób pomagają one w zapinaniu bransoletki.

Otóż przyciskam palcami sznureczki do wnętrza dłoni i tym samym unieruchamiam zapięcie i wtedy...

... łatwiej jest mi zapiąć samodzielnie bransoletkę :)

To tyle w dzisiejszym samouczku. Mam nadzieję, że się przyda :)

Czwartkowy samouczek 26

Po raz ostatni (a przynajmniej dopóki nie wpadnę na kolejne pomysły ;) ) zapraszam Was na samouczek dotyczący przewlekania koralików.

Dziś dowiecie się, jaki jest mój środek ostateczny w walce z małymi dziurkami. Poza nim nie ma już niczego... Nie nie, tak na serio to jak to nie działa, to wmawiam sobie że tak naprawdę nie chcę użyć tych koralików i szukam innych z większa dziurką :)

Przejdźmy więc do sedna sprawy.

Jak pamiętacie, jesteśmy w momencie, gdy sposób z samouczka 25 nie wystarcza. Co więc możemy jeszcze zrobić?

Zauważyliśmy, że można"rozczesać" końcówkę oplotu. Bawimy się więc we fryzjera i rozczesujemy. Następnie "cieniujemy" oplot. Może i brzmi to dziwnie, ale taki zabieg naprawdę pomaga.

Po pierwsze oplot po rozpleceniu ma nieco mniejszą objętość, a po drugie wycieniowanie sprawia, że mniejsza część jego powierzchni jest gruba, dzięki czemu mamy trochę mniej tarcia. Niby zabiegi niepozorne, a naprawdę bardzo pomagają

Dalej przeciągamy przy pomocy igły jak w samouczku 24.

A na koniec pokażę Wam, jak nitka znosi przeciąganie szklanych koralików.

Nie ma biedulka łatwo. Po kilkunastu sztukach pewnie polegnie, więc uzbrójcie się w cierpliwość :)

Mam nadzieję, że seria o moich sposobach na koraliki z małymi dziurkami się podobała :)

Maluszki na codzień

Tak jak zapowiadałam, jakiś czas temu, zrobiłam sobie troszkę drobiazgów do noszenia na co dzień. Wzory są dość proste i bez szczególnego kombinowania. Założenie jednak było takie, by biżuteria była skromna i pasowała w miarę do wszystkiego.

Jako pierwsze przedstawiam Wam kolczyki z oponkami jadeitu i howlitu. Delikatne, prawie pastelowe kolory, jak dla mnie, świetnie do siebie pasują :)

A teraz czerwony komplet z korala naturalnego i pirytu. Zrobiony pod wiosenne i letnie sukienki, które tylko czekają, żeby wydostać się wreszcie z szafy po jesieni i zimie.

Kolczyki-dzwoneczki ze szklanymi kryształkami. Zawsze chciałam zrobić takie :) No i się udały. Wyszły bardzo dziewczęce i delikatne. Z racji mojego pewnego zaawansowania w wieku ;), postanowiłam sprezentować je młodszej siostrze (mam nadzieję, że się jej spodobają :))...

...sobie natomiast zrobiłam wersje nieco bardziej poważną.

A teraz komplet z kwarcem kawowym i jadeitem. Wszystko  w wersji fasetowanej.

Szczególnie jestem zadowolona z kolczyków. Już je nawet zdążyłam kilka razy założyć. I mogę powiedzieć, że pasują do wszystkiego :)










No, a teraz gwiazda programu, przy której się nie lada narobiłam ;)

Długaśny naszyjnik z kamieni naturalnych. Do noszenia również jako bransoletka.
By go stworzyć wykorzystałam mnóstwo ciekawych koralików. Wszystkie w wersji fasetowanej.















No i na sam koniec wyraz mojej radosnej twórczości, jeśli wiecie co mam na  myśli ;)

Coś mnie wzięło i zrobiłam sobie elfika. Jako, że nie bardzo miałam pomysł, co z nim zrobić, został przywieszką do komórki :)